நண்பரொருவர், உங்கள் அலைபேசியில் MS word இருக்கிறதா என்றார், இருக்கிறதே, ஆனால் தேடுவது கடினம் என்று மைய பொத்தானை (Home key) நீண்ட நேரம் அழுத்தி, Hey google, open MS word என்றேன், உடனே MS word திறக்கப்பட்டது. அதைக் கண்டு அசந்து போன அதில் பரிச்சயம் இல்லா அந்த நண்பர், Google தான் சிறந்த ஆசிரியரென்றார்.
அவர் கூற்றுப்படி, கற்பிப்பவரெல்லாம் ஆசிரியரென்றால் இவ்வுலகின் மிகப்பெரிய அறிவு களஞ்சியமும், செயற்கை நுண்ணறிவை சிறுகச்சிறுக பெற்றுக்கொண்டிருக்கும் கையடக்க மிடுக்கலை பேசியே உலகின் ஆகச்சிறந்த ஆசிரியராக இருக்கமுடியும்!
ஆனால், அறிவாற்றல் மட்டுமே ஒருவனை ஆசிரியனாய் உருமாற்றிவிடாது. அஃது அறிவுடன் கூடிய மனிதத்தின் உச்சமாகவே நான் எண்ணுகிறேன். பொருளிருந்தால் போதும் இவ்வுலகில் எதனையும் எளிதில் பெற்றுவிடமுடியும் என்ற பொதுபுத்திக்குள் அடங்காத ஒரே பண்டம் அறிவுதான். அப்படிப்பட்ட அறிவை ஊட்டவல்ல ஒருவர் எப்படி இருக்கவேண்டும், எப்படியான ஆடையை அணிய வேண்டும், ஆங்கில மொழியில் பேசவேண்டும், என்பதான தட்டை வடிவத்தைதான் சுற்றத்தார் பலர் சிறந்த ஆசிரியனுக்கு கொடுக்கிறார்களே ஒழிய ஆசிரியனின் கற்பித்தல் திறனை மதிப்பிடுவதே இல்லை. கற்பித்தல் திறனென்பது, ஆசிரியர் எவ்வாறு தாம் பெறும் அறிவை, தம்மின் உணர்வுகளுக்கோ, தற்பிடித்தத்திற்கோ, இடமளிக்காமல், ஒரு மாணவனுக்கு மடைமாற்றம் செய்கிறார் என்பதைப் பொறுத்தது!
உணர்வு மற்றும் தற்பிடித்தம் என்பது ஒருவற்கு பாலினம், குடும்பம், அரசியல், மதம், சாதி என்று எந்தவித தளத்திலும் இருக்கலாம். அப்படியான தமக்கான இறுக்கத்தையெல்லாம் பொருட்படுத்தாது, அறிவுக்கு எது உகந்ததோ அதனை மட்டும் மூளைகளுக்கிடையே பகிர்பவரே சிறந்த ஆசிரியராக இருக்க முடியும். மற்றபடி அவ்விறுக்கத்தை, தற்பிடித்தத்தை சார்ந்தே ஒருவரின் கற்பித்தல் இருக்குமாயின், அவர் சிறந்த பேச்சாளனாய் ஆகலாம், சிறந்த ஆசிரியனாய் அல்ல!
வாருங்கள் சிறந்த ஆசிரியனை உருவாக்க!
சக்தி.